Η γνωστή “φωνή του ραδιοσταθμού του Πολυτεχνείου” Δημήτρης Παπαχρήστος και ο φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών Γιάννης Καίλης που έγραψε τα συνθήματα στην Πύλη που γκρέμισε το τανκ, “συναντώνται” την Κυριακή το μεσημέρι ώρα 12:30μ.μ. στο Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού στο Δίστομο.
Ο πρώτος, ανταποκρινόμενος σε πρόσκληση των συνδιοργανωτών – Δήμος Διστόμου Αράχωβας Αντίκυρας και Νομαρχιακό Τμήμα Βοιωτίας της ΑΔΕΔΥ – θα βρεθεί στο Δίστομο για να μιλήσει σε εκδήλωση για την σημασία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και τις παρακαταθήκες της σήμερα.
Ο δεύτερος, ο Διστομίτης φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών Γιάννης Καϊλης, που ο φάκελός του στην Ασφάλεια αναφέρει ότι “καθ ΄όλην την διάρκεια των επεισοδίων ΕΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΕΝ εις την αναγραφήν συνθημάτων και εσχεδίασε το πανώ ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ”, θα είναι εκεί μόνο με την δική του παρακαταθήκη – καθώς όργανα της χούντας τον δολοφόνησαν λίγους μήνες μετά το Πολυτεχνείο.
Για το Γιάννη Καϊλη, θα μιλήσει η αρχαιολόγος και Συντονίστρια του Μουσείου Θυμάτων Ναζισμού Διστόμου Αμαλία Παπαϊωάννου- σε μια εκδήλωση που συντονίζει ο πολιτικός συντάκτης Λουκάς Δημάκας.
Η δολοφονία του Γιαννη Κα’ί’λη
Ο Γιάννης Καϊλης,, που τελείωσε το Λύκειο Διστόμου, μπήκε το 1970 στη Σχολή Καλών Τεχνών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Πήρε ενεργά μέρος στον αγώνα κατά της Δικτατορίας. Πρωτοστάτησε στην εξέγερση του Νοέμβρη το 1973 και μάλιστα από το πινέλο του γράφτηκαν τα συνθήματα ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ και ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ στις κολώνες της πύλης του Πολυτεχνείου, πρωτομάστορας στα σχέδια και στα πανό που είχαν αναρτηθεί στα κάγκελα του Πολυτεχνείου με τα συνθήματα “’Έξω οι Αμερικάνοι”’ όπως και σε πολλά από τα αντιχουντικά σκίτσα που κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι μέσα από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου.
Μετά την εισβολή του τανκ ο 24χρονος φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών καταζητούνταν από τη χούντα, είχε εξαφανιστεί επί μέρες. Τον Φεβρουάριο του 1974 βρέθηκε το άψυχο σώμα του πεταμένο σ’ έναν σωρό αμμοχάλικο μιας οικοδομής, στην οδό Βαλτετσίου, στα Εξάρχεια, δολοφονημένος από τις μυστικές υπηρεσίες της χούντας του Ιωαννίδη- αφού πρώτα βασανίστηκε βάναυσα. Κηδεύτηκε στο Δίστομο Καθαρή Δευτέρα 22 του Φλεβάρη του 1974.Οι ασφαλίτες προσπάθησαν να επιβάλλουν στους συγγενείς του νεκρού να μη θρηνήσουν.
Για να πουν ύστερα οι φασίστες της χούντας ότι δήθεν αυτοκτόνησε. Έπεσε, έλεγαν οι ψίθυροι, από οικοδομή!. Και ας ήταν ήταν ταλιαρισμένα τα δάχτυλα του, τα πόδια του. Το κεφάλι του πίσω ανοιχτό. Βγάλανε εφημερίδες απ’ το κεφάλι πίσω.
Και έλεγαν τρεις μέρες ύστερα στις εφημερίδες, τις λογοκριμένες ‘’αυτοκτόνησε ’’.
Χρειάστηκε, ένα χρόνο μετά το θάνατο του Γιάννη Κα’ί’λη, να γίνει εκταφή της σορού του, με πρωτοβουλία της αγωνίστριας Δικηγόρου Φιλάνθης Ψυρρή, που όλο αυτό το διάστημα έκανε σκληρό αγώνα, με πίστη και πεποίθηση, ότι ο Γιάννης είχε βασανιστεί και είχε δολοφονηθεί.
Ο Γιάννης Κα’ί’λης έχει αναγνωριστεί από την Πολιτεία ως θύμα της δικτατορίας των συνταγματαρχών- έχει ασκηθεί δίωξη κατ’ αγνώστων..
Έργα του – ήταν εξαιρετικός ζωγράφος – υπάρχουν και στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Δημαρχείο Διστόμου, στην οικογένεια του και σε φίλους του. Έχουν γίνει εκθέσεις έργων του από την Σχολή του, από το Σύλλογο Διστομιτών Αθήνας, από την αντιφασιστική Κίνηση Διστόμου και το 2017 τον Πολτισμικό Σύλλογο Διστόμου μαζί με το Σύλλογο Γυναικών Λιβαδειάς – την τελευταία, που ήταν και η μεγαλύτερη, την επισκέφθηκαν πάνω από 700 μαθητές της Λιβαδειάς.
Στο Δίστομο έχει δοθεί το όνομά του στον δρόμο που οδηγεί στο Μαυσωλείο των Θυμάτων της Σφαγής της 10ης Ιουνίου 1944.
