Με μια μακροσκελή ανακοίνωση η παράταξη Λαϊκή Συσπείρωση Λιβαδειάς με την υποψήφια δήμαρχο
Λαμπρινή Γερονικολού, αναφέρονται στα προβλήματα που παρατηρούνται στην άρδευση της Κωπαΐδας κάνοντας λόγο για παιχνίδια σε βάρος των αγροτών και χρόνια αδιαφορία από το Δήμο Λεβαδέων και την περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.
Στην ανακοίνωση επισημαίνονται τα κάτωθι:
«Στο ίδιο έργο θεατές..»
Όπως συμβαίνει κάθε χρονιά λειψυδρίας τέτοια εποχή, εδώ και τρεις δεκαετίες
τουλάχιστον, οι αγρότες της Κωπαΐδας βλέπουν τη σοδειά τους να χάνεται εξαιτίας της έλλειψης
των έργων υποδομής που θα τους επέτρεπε την ομαλή άρδευση των χωραφιών τους.
Αποκορύφωμα αποτελεί η φετινή λειψυδρία, που σε συνδυασμό με την απουσία των υποδομών
και του απαιτούμενου σχεδιασμού και συντονισμού από Περιφέρεια και Δήμο, για να καλυφθούν
οι ανάγκες, έχουν «τινάξει στον αέρα» τις αγροτικές καλλιέργειες στην ευρύτερη περιοχή της
Κωπαΐδας (Λαφύστιο -Αγ. Γεώργιο, Κορώνεια, Αλαλκομενές – Αγ. Παρασκευή – Αγ. Αθανάσιο,κτλ). Μιλάμε, σε πολλές περιπτώσεις, για ολική καταστροφή αγροτικών νοικοκυριών !!!
Την προηγούμενη εβδομάδα κλιμάκιο της Λαϊκής Συσπείρωσης, επισκέφτηκε την περιοχή της Κωπαΐδας, όπου επιβεβαίωσε τα καταγγελλόμενα από τους απεγνωσμένους αγρότες και δήλωσε την αμέριστη συμπαράσταση στο δίκαιο αίτημα τους για ομαλή άρδευση των καλλιεργειών τους, αναδεικνύοντας παράλληλα την αναγκαιότητα της συλλογικής δράσης των ίδιων των αγροτών για την διεκδίκηση ουσιαστικών και μόνιμων λύσεων στο διαχρονικό πρόβλημα της άρδευσης.
Εδώ και δύο περίπου εβδομάδες ένα ακόμη παιχνίδι παίζεται σε βάρος των αγροτών του Δήμου μας και συγκεκριμένα με τις καλλιέργειες που ανήκουν στο αρδευτικό έργο του Λαφυστίου, το οποίο συνοδεύεται από κανονισμό άρδευσης σύμφωνα με τον οποίο, σε περίπτωση επάρκειας ύδατος, το έργο αυτό να αρδεύει και άλλες περιοχές, που φυσιολογικά θα έπρεπε να ανήκουν στην αρδευτική αρμοδιότητα του ΤΟΕΒ.
Τη φετινή χρονιά, παρά τις κοινές ομολογίες περί λειψυδρίας, η Δημοτική Αρχή ουδέν έπραξε, ώστε έγκαιρα να μεριμνήσει για τη διοχέτευση του υπάρχοντος νερού προς όλες τις καλλιέργειες, αλλά αντίθετα περιορίστηκε σε σπασμωδικές κινήσεις και μπαλώματα, κατόπιν εορτής, προκαλώντας επιπλέον προβλήματα και αναστάτωση, στρέφοντας τον έναν αγρότη ενάντια στον άλλον.
Έτσι, χωρίς καμία προηγούμενη συναίνεση του Τοπικού Συμβουλίου Λαφυστίου, χωρίς την ακρόαση των αγροτών για τη δυνατότητα άρδευσης επιπλέον περιοχών από την γεώτρηση του αρδευτικού του Λαφυστίου και συνεπώς χωρίς να εκτιμηθεί η επάρκεια του ύδατος, η περιοδικότητα του ποτίσματος των αρδευόμενων από το συγκεκριμένο έργο αγροτικών καλλιεργειών, ο Δήμαρχος Λεβαδέων αποφάσισε αυθαίρετα την
παροχή νερού προς έτερες όμορες περιοχές, την στιγμή που η βασική γεώτρηση του έργου αυτού «αγκομαχεί» για να ανταπεξέλθει στην άρδευση των ιδιοκτησιών που υπάγονται στο έργο, η επικουρική σχεδόν «πνέει τα λοίσθια» και η δεύτερη κύρια γεώτρηση παραμένει ανενεργή επί χρόνια λόγω βλάβης, που καμία Δημοτική αρχή μέχρι σήμερα δεν ιεραρχεί την επισκευή της με τις γνωστές συνέπειες!!
Είναι πλέον του προφανούς ότι όλα τα χωράφια και όλοι οι αγρότες πρέπει να έχουν ισότιμη πρόσβαση στην άρδευση και αναλογική, με βάση το σύστημα ποτίσματός τους και την καλλιέργεια τους! Κανείς δεν θα πρέπει να στερηθεί το νερό!
Τούτο όμως προϋποθέτει σύγχρονα και ολοκληρωμένα αρδευτικά δίκτυα και αντίστοιχα έργα. Ποτέ δεν
θα φτάναμε εδώ, εάν είχαν μεριμνήσει οι Δημοτικές Αρχές της Λιβαδειάς, για τη λήψη μέτρων και την κατασκευή των απαιτούμενων έργων!
Οι διαχρονικές ελλείψεις και η συνεχιζόμενη αδιαφορία για την κατασκευή αρδευτικών έργων από το Δήμο Λεβαδέων και την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, θέτουν για ακόμα μία σε κίνδυνο τις αγροτικές καλλιέργειες και σ’ αυτή την περιοχή όπου:
Α) Υπάρχει γεώτρηση ανενεργή επί σειρά ετών λόγω βλάβης, την οποία δεν έχει επισκευάσει με ευθύνη της η εκάστοτε Δημοτική Αρχή,
Β) Δεν υπάρχει σαφής μελέτη για την επάρκεια του ύδατος στη φετινή χρονιά της λειψυδρίας, ώστε να αξιολογηθεί κατά πόσο το αρδευτικό έργο του Λαφυστίου δύναται να αρδεύσει και άλλες περιοχές εκτός της δικής του, ούτε υπάρχει καμία επίσημη ανακοίνωση για την επάρκεια του ύδατος του ΤΟΕΒ και όλης της άρδευσης της Κωπαϊδας,
Γ) Διαχρονικά λείπει εκείνο το μετρητικό σύστημα άρδευσης κατ’ ιδιοκτησία και η εποπτεία άρδευσης ανά ιδιοκτησία επί 24ώρου βάσεως –ελλείψει έργου, προσλήψεων προσωπικού/υδρονομέων- με βάση το οποίο θα μπορούσε να επιτευχθεί έλεγχος στην κατανάλωση ύδατος και πιθανή επάρκεια και εξορθολογισμός της κατανάλωσης.
Δ) Παραμένουν ακαθάριστα επί δεκαετίες αρδευτικά αυλάκια σε όλη την Κωπαΐδα, με τις περιφερειακές και δημοτικές αρχές να «πετούν το μπαλάκι» των ευθυνών η μία στην άλλη για την αρμοδιότητα του έργου,
Ε) Η αγροτική οδοποιΐα είναι πλέον ανέκδοτο που μεταφέρεται από τη μία δημοτική αρχή στην επόμενη επί χρόνια για το Δήμο Λεβαδέων, χωρίς κανένα ουσιαστικό και μόνιμο έργο να έχει συντελεστεί, ενώ οι όποιες προσπάθειες είναι ελλιπείς, χωρίς σχεδιασμό και παντελώς αναποτελεσματικές, καθώς δεν συνδέονται και με άλλα αναγκαία έργα για την ολοκληρωμένη λειτουργικότητα και τη σύνδεση αγροτικής οδοποιΐας- αγροτικών καλλιεργειών (σούδες, αύλακες, προσβάσεις, κτλ).
Η Λαϊκή Συσπείρωση Λιβαδειάς, όντας επί χρόνια στο πλευρό των αγροτών, έχει επανειλημμένα θέσει τα ζητήματα διεκδίκησης των απαιτούμενων έργων για το Δήμο Λεβαδέων και συνολικά την Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας, και διεκδικεί μαζί με το αγροτικό κίνημα:
Ενιαίο δημόσιο φορέα διαχείρισης του αρδευτικού νερού, με τη συμμετοχή των εμπλεκόμενων δήμων και των ίδιων των αγροτών με τα συνδικαλιστικά τους όργανα, επανδρωμένο και στελεχωμένο κατάλληλα ώστε να ανταποκρίνεται στην αποστολή του
Σύγχρονα αρδευτικά έργα μεταφοράς του νερού, κλειστούς αγωγούς, ταμιευτήρες κλπ.
Επειδή δεν νοείται στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, το αρδευτικό νερό να «ταξιδεύει» πολλά χιλιόμετρα μέσα σε χωμάτινα αυλάκια.
Αναγκαία έργα αγροτικής οδοποιΐας σε όλη την περιοχή αρμοδιότητας του Δήμου Λεβαδέων κατά προτεραιότητα.
Η απουσία έργων και η ολιγωρία όλων των έως σήμερα δημοτικών αρχών στην κατασκευή τους –παρότι προεκλογικά τα θέτουν προσχηματικά στις ατζέντες τους- έχουν κοινό παρονομαστή το γεγονός ότι τέτοιου είδους έργα δεν είναι επιλέξιμα από την ΕΕ, ώστε να χρηματοδοτηθούν, κι αυτό πρέπει να σημάνει για όλο τον αγροτικό κόσμο ότι τα προβλήματα και οι διεκδικήσεις τους αποτελούν κενό γράμμα για την κεντρική εξουσία αλλά και τους «τοπικούς άρχοντες», που έχουν αποδείξει έμπρακτα την απαξίωση του αγροτικού κόσμου ως και σήμερα.
