Με τα “‘Υψηλάντεια 2021” κορυφώθηκαν οι επετειακές εκδηλώσεις της Π.Ε. Βοιωτίας, για τα 200 χρόνια από την έναρξη της επανάστασης στη Ρούμελη, με αφορμή την επέτειο της Μάχης της Πέτρας.
Το βράδυ του Σαββάτου η Γυναικεία Χορωδία Λιβαδειάς “Πλειάδες” έδωσε μια ξεχωριστή μουσική παράσταση στην πλατεία της Τ.Κ Υψηλάντη ενώ το πρωί της Κυριακής πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στην Ι.Μ του Αγίου Νικολάου.
Η καθιερωμένη εκδήλωση στη Μονή, που διοργάνωσαν ο Σύνδεσμος Ποντιακών Σωματείων Νότιας Ελλάδας & Νήσων, ο Πολιτιστικός Σύλλογος και η Τοπική Κοινότητα Υψηλάντη του Δήμου Αλιάρτου – Θεσπιέων, φέτος είχε ιδιαίτερη λαμπρότητα.
Στο ιστορικό αυτό σημείο θα βρίσκεται από σήμερα μια ξεχωριστή δίγλωσση στήλη με στοιχεία για τη Μάχη της Πέτρας και τον πρωτεργάτη της Δημήτριο Υψηλάντη.
Αποτελεί προσφορά της Π.Ε. Βοιωτίας και τα αποκαλυπτήρια έγιναν το πρωί παρουσία των πολιτικών, πολιτειακών και λοιπών τοπικών αρχών.
Η Μάχη της Πέτρας ήταν η τελευταία μάχη του Αγώνα για την ελληνική ανεξαρτησία. Έλαβε χώρα στις 12 Σεπτεμβρίου 1829 στο ομώνυμο χωριό που την εποχή εκείνη ήταν μία στενή δίοδος, που σχημάτιζαν οι όχθες της Λίμνης Κωπαΐδας και το βουνό Ελικώνας.
Επικεφαλής των ελληνικών δυνάμεων ήταν ο Δημήτριος Υψηλάντης, που κατά περίεργη συγκυρία έθεσε τέρμα στον Αγώνα, τον οποίον είχε αρχίσει ο αδελφός του, Αλέξανδρος, με τη διάβαση του Προύθου στις 24 Φεβρουαρίου 1821.
Οι Τούρκοι ηττήθηκαν και αναγκάστηκαν να προσφύγουν σε συμφωνίες για να τους αφήσουν οι Έλληνες να περάσουν προς βορρά. Έτσι δε θα επανέρχονταν ποτέ πια στην Ανατολική Στερεά και την Πελοπόννησο. Σε αυτή τη μάχη πολύ σημαντική ήταν και η συμβολή του Γεωργίου Σκουρτανιώτη και των ανδρών του, ήταν καθοριστική. Ο προμαχώνας του δέχτηκε την κύρια επίθεση του εχθρού όπως και αδιάκοπους κανονιοβολισμούς από 4 κανόνια των Οθωμανών και άντεξε, με την βοήθεια αργότερα και άλλων οπλαρχηγών που έσπευσαν στο σημείο για να συνδράμουν τον Γεώργιο Σκουρτανιώτη.
Στη μάχη της Πέτρας, σύμφωνα με ιστορικές πηγές, από την πλευρά των Τούρκων σκοτώθηκαν εκατό άνδρες, πολλοί τραυματίστηκαν και αρκετοί αιχμαλωτίσθηκαν. Από τους Έλληνες σκοτώθηκαν μόνο τρεις και τραυματίστηκαν δώδεκα.
